Novčanik i frižider jedini parametar kojem penzioneri veruju

Jedini parametar kojem penzioneri veruju jesu novčanik i frižider, koji ne samo da ne negiraju da, kako tvrdi vlast, nikada nismo živeli bolje, već svedoče da je život većine najstarijih građana Srbije sve teži, saopštili su Udruženje sindikata penzionera Srbije i Udruženje penzionera Srbije “Nezavisnost”.

Pored činjenice da su proživeli mnogo teških godina i dodatno podneli veliku žrtvu pomogavši državi da stabilizuje budžet 2014-2018. godine, poslednje dve godine došlo je do dramatičnog osiromašenja penzionerske populacije, uzrokovano stalnim povećanjem cena prehrambenih proizvoda, energije troškova stanovanja, lekova, zbog čega se čak oko million najstarijih našlo na rubu fizičkog opstanka.

U dopisu, upućenom predsedniku države i predsednici Vlade Srbije, penzionerska udruženja smatraju da penzije do kraja 2025. godine ne bi smele biti niže od 50% prosečne zarade u Srbiji do kraja te godine, što bi podrazumevalo nešto veći rast penzija od projektovanog.

Ona traže i dogovor o načinu i rokovima vraćanja 840 miliona evra, koliko je ukupno država uzela od penzionera za stabilizaciju budžeta, ukidanje kaznenih poena za prevremeni odlazak u penziju za one koji su, po sili zakona, morali pre 65 godina života da odu u penziju, kao i da se obezbedi više državnih domova za negu i čuvanje starih lica, s obzirom na to da su privatni preskupi i nesigurni, ali i dnevni boravci na svakoj opštini, sa stručnim licima, u kojima porodice mogu da ostave svoje najstarije dok su na poslu.

Penzionerima je, po njihovom mišljenju, potreban i nacionalni savet za stare, koji bi se bavio isključivo penzionerima i starim licima, “jer mi predstavljamo trećinu stanovništva, koja izdržava bar još toliko građana Republlike Srbije”.

“Trebaju nam na svakoj opštini gerentolozi, socijalni radnici, koji će da znaju kako žive stari. To ne mogu biti centri za socijalni rad, jer se oni bave mnogim drugim problemima, kao što su deca, nasilje, porodični problemi, razvodi, deca koja ževe na ulici razorene porodice, osobe koje nemaju prihoda, koji nemaju krov nad glavom…”.

“Potrebna je institucija na svakoj opštini, posebno u unutrašnjosti i selima, koja će da ima na popisu svakog građanina Srbije kada napuni 65 godine života i ispuni zakonski uslov za odlazak u penziju. Institucija koja će da se brine o svakom od nas. Ako mogu da nas nađu kada treba da nam šalju pisma zahvalnosti, glasačke listiće, mogu nas naći da vide da li smo živi, relativno zdravi i šta nam treba”.

Zatraživši hitan sastanak, udruženja podsećaju da je penzionerima prosperitet društva u srcu, “bez obzira što smo u godinama kada se naša društvena aktivnost smanjuje”.